ZA TĄ KSIĄŻKĄ TERAZ SIĘ ROZGLĄDAM.

Nina Berberowa
PODKREŚLENIA MOJE

Nina Berberowa urodziła się w 1901 r. w Sankt Petersburgu; zmarła w Filadelfii w 1993 r. Pozbawiona ojczyzny, przyjaciół, ze znanym wszystkim uchodźcom nansenowskim paszportem odważnie i uparcie zmagała się z wrogim losem. Autobiografia przebywającej od 1922 r. na emigracji Niny Berberowej jest wśród książek tego gatunku dziełem wyjątkowym, w opinii Josipa Brodskiego - wybitnym. Przeszłe wydarzenia, przywołane z pamięci i poddane teraźniejszej ocenie, niejako dzieją się teraz, i to w całej swej różnorodności. Historia życia autorki to zarazem historia rosyjskiego środowiska literackiego, najpierw tego, które tworzyło w Rosji - jak grono poetów skupionych wokół Gumilowa - później na emigracji, przede wszystkim w Paryżu. Pisarka znała niemal wszystkich. Przytacza opinie, rozmowy i listy. Odtwarza sytuacje i spotkania, w których uczestniczą: Achmatowa, Gorki, Bieły, Błok, Pasternak, Erenburg, Nabokov i wielu innych - wszyscy uchwyceni w biegu, jak żywi, dzięki czemu książka ta stała się jednym z fundamentalnych dokumentów historii intelektualnej Rosji XX wieku.