Kim jest marzycielka z Ostendy? Starą, samotną kobietą czy osobą, która odrzuciła lęk i zagrała z losem o najwyższą stawkę? Położywszy na szali własne szczęście, zaryzykowała i zrealizowała swe największe pragnienie. Nagrodą była miłość.
Pięć opowiadań. Pięć marzeń. Pięć historii. Potęga pamięci, miłości, a może dotyku? Uczucie silniejsze niż upływający czas. Piękno odkryte w słowach, małżeństwo scalone przez śmierć, książka obarczona fatum, a wreszcie pamięć, jedyny strażnik naszych wspomnień. Literatura, która przywraca wiarę w marzenia.
Bohaterowie najnowszych opowiadań Erica-Emmanuela Schmitta są zwyczajnymi ludźmi. Wyróżnia ich jedno - ryzykują, by spełnić swoje marzenia. Nie zawsze wygrywają, ale gdy już im się uda - nic nie może stanąć na ich drodze do szczęścia. Są podobni do nas, bo przecież wszyscy mamy pragnienia. Te małe, codzienne i ogromne, o podboju świata.
O tym, że warto w nie wierzyć, nie trzeba nikogo przekonywać.
Tytuł oryginału: La reveuse d`Ostende, tłumaczenie: Anna Lisowska
1 komentarz:
Schmitta znam tylko z jednej książki (chyba "Oskar i Pani Róża", ale nie dam sobie ręku uciąć, że ta brzmiał tytuł) - pamiętam, że moje wrażenia były podobne, co przy lekturze "Małego Księcia".
--------
zazajana.blogspot.com
Prześlij komentarz