**********
Chmury się układają jakby rzędami głazów:
jeden nad drugim,
w lekkie sklepienie albo siwą arkę.
A my tak niewiele potrafimy unieść,
ledwie koronę z pozłacanego papieru;
wystarczy jeden cierń,
a już wołamy na pomoc i drżymy.
***********
Nie zapomnij co masz zrobić, kiedy się zachwiejesz: nim upadniesz
osłabłymi palcami zaczerpnij trochę tej mgły,
zbierz odrobinę słomy na legowisko cierpienia,
tu, w zagłębienie dłoni pokrytej plamami:
ona może jeszcze rozbłysnąć w ręku
jak woda czasu.
Czuję,że głos Jaccotteta bardzo mnie poruszył. Zbiór jego wierszy zatytułowany "Ten,który nie wie" podarował mi Ukochany, Niejednokrotnie wsłuchiwaliśmy się razem w tę wyjątkową poezje.
Dziękuję Ci Ukochany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz