CAMILLA CLAUDEL

6. Camille Claudel (1864-1943)
L’Âge mûr, c. 1893-1899
Bronze - 114 x 163 x 72 cm
Paris, Musée Rodin
Photo: Ch. Baraja/Musée Rodin
© ADAGP Paris, 2008

7. Camille Claudel (1864-1943)
Les Causeuses, 1895 (detail)
Plaster with broken fan -
114 x 163 x 72 cm
Paris, Musée Rodin
Photo: Ch. Baraja/Musée Rodin
© ADAGP Paris, 2008

8. Camille Claudel (1864-1943)
Wave, 1897 (détail)
Onyx and bronze on marble socle -
62 x 56 x 50 cm
Paris, Musée Rodin
Photo: Ch. Baraja/Musée Rodin
© ADAGP Paris, 2008

3. Camille Claudel (1864-1943)
The Waltz, 1899-1905
Bronze - 43.2 x 23 x 34.3 cm
Paris, Musée Rodin
Photo: Ch. Baraja/Musée Rodin
© ADAGP Paris, 2008

Camilla Claudel urodziła się w skromnej rodzinie. Jej młodszy brat Paul Claudel został znanym poetą i dyplomatą. Camille już w dzieciństwie postanowiła zostać rzeźbiarką. Studiowała na Académie Colarossi. Około 1884 zaczęła rzeźbić w pracowni Rodina. Została jego kochanką. Pragnęła z nim zostać, ale on nigdy nie opuścił swojej żony Rose Beuret. Zaszła z nim w ciążę. Jednak poroniła i zapadła na głęboką depresję. Claudel i Rodin mieli na siebie ogromny wpływ artystyczny. Mówiło się nawet, że to Rodin wzoruje się na pracach Claudel.

Od 1903 roku wystawiała swoje prace w Salonie Artystów Francuskich. Rzeźby Claudel były niezmiernie dynamiczne, wykonywane na ogół w kamieniu i brązie. Octave Mirabeau pisał o niej "Rewolta przeciw naturze! Kobieta-geniusz!". Prace takie, jak Walc (1893) czy Wiek dojrzały (1900) wydają się podobne do prac Rodina, ale są bardziej liryczne. Fala z 1897 roku to świadoma próba zerwania ze stylem Rodina. Sam przełom wieków to krótkich kilka lat jej sławy i powodzenia.

Od 1906 stan zdrowia Camille Claudel się pogarszał. Zapadła ona na chorobę psychiczną. W jej trakcie zniszczyła większość swoich rzeźb. W 1913 zmarł jej ojciec, o czym nie została zawiadomiona. Brat Paul ubezwłasnowolnił ją, w efekcie czego trafiła z inicjatywy matki do szpitala psychiatrycznego Ville-Évrard w Neuilly-sur-Marne, żeby wkrótce w obliczu przybliżającego się frontu wojennego zostać przeniesioną do zakładu zamkniętego w Montfavet koło Avignon (znanego wtedy jako Asile de Montdevergues; obecnie siedziba nowoczesnego szpitala psychiatrycznego Centre Hospitalier de Montfavet). Spędziła tam ostatnie trzydzieści lat swojego życia. Zniszczyły ją leki, a brat uznał ją za skończoną. Matka i siostra nigdy jej nie odwiedziły. Jej matka zawsze odmawiała na ponawiane zaproszenia lekarzy do wypisania jej córki ze szpitala na rzecz życia w domu. Nie mogła też Camille Claudel liczyć na pomoc Paula Claudela, który jednak odwiedzał ją co kilka lat - w późniejszych latach uchodził za "poetę chrześcijaństwa".

Camille Claudel była utalentowaną i piękną kobietą, nie docenioną za życia.